- bazburudlu
- sif. dan. Boylu-buxunlu, qədd-qamətli. Xəlil paşa belə bazburudlu oğlanları görüb mat qaldı. «Koroğlu».
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dənd — I (Meğri) iri, bazburudlu (adam). – Hani indi u dənd cavannar II (Culfa, Ordubad) xışın kötük hissəsi. – Gedirəm kəfşənə dənddix’ kəsim gətirim, hiş qəyirmaxdan ötri (Ordubad) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
saytal — sif. məh. Boylu buxunlu, enlikürək, bazburudlu; yekə, iri, sağlam. Saytal adam. – <Alo:> Qanlı hər adama əl vurmaz. O həmişə saytal axtarar, – dedi. S. R.. // İri, yekə, kök, ətli. Saytal qoç. – <Feyzi> sürünü saymamışdan qabaq on baş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti